Siz Muhsin'i karda,Fırat'ı yolda,
Siz Sinan'ı sokakta bıraktınız.
Siz Yusuf'u kör kuyuya attınız,
Siz Kenan'ı sokakta bıraktınız.
İnsanı meta yerine koydunuz,
Acımadan yiğitlere kıydınız.
Siz hayatta canı hiçe saydınız,
Siz Canan'ı sokakta bıraktınız.
Ateş ile sevda dokundu öze,
Aşkla ayrılık acı verdi bize.
Sevda ile od düştü gönlümüze,
Siz yananı sokakta bıraktınız.
Varlığın özünü sözle oylayıp,
Hakikati özüne cem eyleyip.
İman ile hakikati söyleyip,
Siz ananı sokakta bıraktınız.
Yusuf biz nice zorlukları aştık,
Ateşte yandık acı ile piştik.
Bizler yolda yıkılıp yere düştük,
Siz Numanı sokakta bıraktınız.
Kayıt Tarihi : 13.5.2024 10:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!