Sokakta Arananlar Şiiri - Özdemir Koca

Yavaşça kapıyı açtım içeri,
Sokağa doğru bir adım attım,
Yüreğim ateşti yaktı hep beni,
Gece yarısı sokakta seni aradım,

Lambalar ışıldar, karlar belirir,
Kararmış ağaçlar yollar belirir,
Döndüm de geçmişe yıllar belirir,
Gece yarısı sokakta seni aradım.

Taş köprüde durdum bir fırtınada,
Açtım ceketimi yandım da yandım,
Bir dereye baktım bir de kendime,
Gece yarısı sokakta seni aradım.

Belirir dağlardan kurtların sesi,
Yol üstüne çökmüş bir ev gölgesi,
Duyulur harabede Baykuş'un sesi,
Gece yarısı sokakta seni aradım.

Sabah daha alacak karanlık gökte,
Yürüdüm gittim yol boyu epeyce,
Yolumu kapatmış karlı bir İğde,
Gece yarısı sokakta seni aradım.

Vardım bir çeşmenin donlu taşına,
Sürdüm elimi yalağın suyuna,
Ellerim dondu yüreğim de yara,
Gece yarısı sokakta seni aradım.

Güttüğümüz koyunlar geldi aklıma,
Nasıl söz vermiştik Çınar altında,
Sen çekip gittin satıldın Altına,
Gece yarısı sokakta seni aradım.

Anladım sevenler eremez huzura,
Mutluluk yazılmaz fakir kullara,
Şimdi gidip sen yar oldun ellere,
Gece yarısı sokakta seni aradım.

Özdemir beklemez bir gün unutur,
Her Kış sona erer, her Çınar kurur,
Bilirim bu hasret senide vurur,
Gece yarısı sokakta seni aradım.