Sokaklarda Yürümek Şiiri - Hilmi Tanrıkulu

Tatlı tatlı gülümseyerek,

Sokaklarda yürümek.

Ve bir boyacı çocuk,

Üzerinde abisinden kalma,

Kırmızılı, yırtık bir gocuk.

Yıllar hiç acımamış,

Benzi, benden daha soluk.

Ve bir dilenci ihtiyar,

Yalan değil kendine has görüntüsü,

Şarkı söylememiş hiç, ıslatırken yağmurlar,

En son otuzunda aranmış,

İki oğlu, birde kızı var.

Ve bir yaman dilber,

Gözlerimi yakalasa,

Zaman durur, tarih yanılır, tekler,

Sıfırlanır yüreğim, cennettir her yer.

Boyu benden biraz uzun, gözleri yeşil,

İki adım geçince unuturum, aklıma aşkım gelir.

Ve bir tarihi sokak,

İçinde yaşayanlar gibi bitkisel hayatta,

Ama tek başına cumhuriyet.

Pastel renkleri korkmamış,

Yaşattığı yedi kuşaktan da.

Kapı önlerinde kadınlar, pencerelerde kızlar

Hepsi aynı fotoğrafta.

Kaldırımları yaşadıklarına gülümsüyor,

Adını faili meçhulden bir cinayetten almış,

Bir tek ona üzülüyor...

İki şarkı, bir türkü söyleyerek,

Tatlı tatlı gülümseyerek,

Sokaklarda yürümek...