Sokaklarda Yalnızız Şiiri - Mete Özdikici

Köprü altında ben köpekle yatan
Yalnızız ve uyuyoruz soğukta
Ayak sesleridir kalabalıktan
Beynimizde zonkluyor kara kışta

Katilidir köpeğin ve de benim
Uyutmalı bunları diyen zevat
Üstümdeki gömlek belki kefenim
Ya lafı bırak ya yere zerzevat

İtimin iniltisi tek tesellim
Varsın ötsün de yuvasında baykuş
Hazan çağlar nağmesinden bülbülüm
Sokaklar ve kaldırımda ben hamuş

İstemem eti bizi edin kurban
Sizler hâlâ tartışa durun türban
Artık yokmuş öyle mi dinde ruhban
Bırakın bizi gidedurun rahvan