bu gece karların üzerinde yatsam ne
başımı yaslayıp karanlıkta boğulan sokaklara
belki bir fener yanar uzaklardan
göz kırpıp hayatımda söner
gerilip kopmuş ip gibi rüzgâr
acısı yüzümde kör bıçak
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
İnsan ruhunun resmi , başka nasıl çizilir ki kelimelerle? Kutlarım.
şu köşeyi dönünce sıcak bir ev olsa ne
başımı vurup duvar gibi kapılara
belki bir ışık yanar odalardan
umut ekip hayatımı biçer
tutunup yapışmış el gibi tokmaklar
ihaneti yüzümde kör talih
yarın güneş yeniden doğacak her ışınında umut gizleyerek kimbilir o umut tanecikleri ile mavi bir yolculuk başlar..papatyalar yüreğinize
bugün yarınlara gebe olarak dverilmekte tebrikler
Yalnızlık zor zanaat dilek hanım.Şiiriniz bağırıyor resmen.belki çok yakındadır en yakın nefestir.Kimbilir?
GÜZEL VE ANLAMLI ÇALIŞMANIZI BEĞENEREK OKUDUM...BAŞARILARINIZIN DEVAMINI DİLER KALEMİNİZİ KUTLARIM...TAM PUAN....SEVGİYLE VE ŞİİRLE KALIN...SAYGILARIMLA...İBRAHİM YILMAZ.
Geçmişi deviren sokaklarda güzel günler bulman dileğile sevgilerimle cann
merhaba arkadaşım harika bir şiir olmuş gönlüne sağlık
belki bir fener yanar uzaklardan ...umudun ışığında çare aramak güzeldi,tebrikler..
ÇOK GÜZEL..YÜREĞİNİZE SAĞLIK
güneşin öteki yüzünden,iyi şiirler geliyor..
Bu şiir ile ilgili 44 tane yorum bulunmakta