Sahibi yok, şahidi yok duygusuz kaldırımların
isyan etmiyorum çığlıklarıma
koşup giden
beni yalnız bırakan çığlıklarıma...
gece ortasında
sokakta bir başına yürüyen
elleri cebinde
gözleri,
karanlığı emip emip içine çeken lambalarda
mahzenlerde mil çektirilen gölgemi
arıyorum sokaklarda
gözyaşında buluşmaya söz veren âşıkların
sessizliğini büyütüyorum sokaklarda
kimi zaman içli
kimi zaman kırgın bakışlarında
demir altlarında
körfez ışıklarında
dua etmek için ellerini açanların
nabzını dinliyorum sokaklarda...
ferasetli caddelerin sonuna gelen
isyankâr yolcuların
peşinden sürüklenirken
yaseminler, menekşeler, orkideler...
kokusuyla kedilerin uyandığı zamanlarda
ben, kendimi kaybettim sokaklarda...
Kerim Er
Kayıt Tarihi : 5.11.2025 22:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!