Alıp götürmüyor vakit ömrümden aldığı kadar iki sokak öteye bedenimi. Patlak lambaların, soğuk havanın ve ince montumun titrekliği seriliyor kaldırımlara. Pencereden izleyenlere sınırsız özgürlük dağıtmaya çıkmış adımlarım. Oysa sınırlarını bilmeyen bi kadınım topuklularımla. Tik tak! Sürüyorum izlerini hemen önlerinden önümü dönüp. Sessiz olmuyor bu saatlerde kuytu köşeler ve köşe köşe variller içlerinde ateşler ve ateşten bi kaç kişi var. Hepsini tek tek söndürmem lazım, hepsine tek tek anlatamam. Varlık mıdır korkaklık, neden? Cesaret ölümün kucağında sevişiyor. Patlak kaşım, soğuk kişiliğim ve su alan montum yağmurda sergileniyor. Büyük bi müzede yüklü değeriyle.. Tanrımmm)
Kağan AlimolloKayıt Tarihi : 11.12.2020 23:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kağan Alimollo](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/11/sokaklarda-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!