Yağmur saçaklardan sicim gibi akarken
O kadim eşiği geçtim ayrıldım evimden.
Ruhen kalbim arkamda, sokak önümde kaldı
Sardı üstümü gri gurbet bulutları
Bulutların tülünü araladım yavaşça
Neonlar titrek bir ayna gibi yerde oynaştı
Yıldızsız göğün karartısını çektim sırtıma
Camekanlara vuran her damla bir anma
Damlalarda yüzen hayalet ile yürüdüm
Duvarlar yol boyunca bitimsiz bir perde,
Sular birikir ömrüm gibi avuçlarımda
Camlarda hayalin buğusu birikir...
Erkan Arslan
Kayıt Tarihi : 16.10.2025 13:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!