Bu, karmaşa bu…
Gecenin koynunda bu kaybolan kendi gölgene basma çabası... Gecenin tüm sesleri ortada dolaşan bir gölgenin üzerinde...
Kayganlaşan düşüncelerle gece boyu seni gölgeliklerde arama cabası ve her karanlık sokaktan başında atkın, hemen çıkacakmış hissine kapılan düşüncelerim bir karanlık karmaşası savaşı içinde...
Ve sen rüyalarımın bazen huzuru, bazen de bedenimden ter söktüren sevgili, her anın, her anımla örtüşecek sanırken, soğuk terlerin ürpertisi içinde olan bu bedenimle artık ne senden yana, ne de kendimden yana, tesellileri düşünüyorum...
Sen sevgili, sen ki, yeni yetmeliğimin kahramanı, düşü ve heyecanı. Şimdilere kâbuslarımla sanki köşe başında bekler bulacak mışım gibi, beklentideydi düşüncelerim...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta