Çıktığım aynı yokuş…
Ayaklarım uçuruyordu bedenimi
Aklımdan hiç çıkmıyordunuz
Yokuşun başında siz vardınız.
Viraneye dönmüş
Sokağımız boş, sokağımız ıssız!
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
ve kaçınılmaz son yokuş aynıda ayaklar yıllara prangalı yorgunluk kurbanı çok hoş tebrikler
Sokaklar çağdaş ve modern oldu. Artık dediklerin yok olacak bir bir her yerde..
Taşınma vakti geldiğinde gitmesini bilir gönül. Tebrikler. Sevgiler
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta