Çıktığım aynı yokuş…
Ayaklarım uçuruyordu bedenimi
Aklımdan hiç çıkmıyordunuz
Yokuşun başında siz vardınız.
Viraneye dönmüş
Sokağımız boş, sokağımız ıssız!
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
ve kaçınılmaz son yokuş aynıda ayaklar yıllara prangalı yorgunluk kurbanı çok hoş tebrikler
Sokaklar çağdaş ve modern oldu. Artık dediklerin yok olacak bir bir her yerde..
Taşınma vakti geldiğinde gitmesini bilir gönül. Tebrikler. Sevgiler
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta