Sokaklar bana bende allaha

ANA ADI`,YOK
BABA ADI`, YOK
KENDİ ADI`,YOK
ben yoklukların çoçuguyum
bazen bir köprü altın da bazen de bir dere kenarında
uyuya kalırım
yada ıssız bir kaldırım mın kenarında bulurum kendimi
sahi sokakta oynuyan çoçukları gördüm nede mutlulardı
hepsinin ayakkabıları üstü başı gıcır gıcır ter temiz di
bi onlara baktım bi kendime baktım utandım utanıldım sorarsanız bana ne yersin ne icersin diye söyleyemem ki
başımı öne eger kaybolurum bu şehrin karanlıkların da
simit satarım ve kendimi
simitin üstündeki susam tanelerine anlatırım
anlatırım işte dertlerimi tane tane
yalan söylerim mesela taze sıcak diye
bagırırım saga sola gel abi gel abla diye yine utanırım
sahi bir çoçuğun annesi olmalı değil mi
simit de satsam akşam eve koşarak gidebileceğim
bir evim olmalıydı ama yok yok işte yok
EVİM YOK
OYUNCAĞIM YOK
UMUTLARIM YOK
koca dünyada tek kalmış küçüçük bir beden
sahi sizin dünyanız vardı değil mi
bayramlarınız vardı arifeleriniz
neyse
boş verin beni
nasıl olsa bir gün bu cansız bedenim
belkide bulunmayacak
çokmu önemli peki hayır
önemli olsaydım bırakılmazdım degersiz bir eşya gibi
sahi sizin mutluluklarınız çok farklıydı değilmi
mesela bir babanız var kavgalarda koşabileceğiniz
sahi baba demek nedir anlatın bana ben bilmiyorum da
bu gece çok yıldız var yine hangisine anne hangisine baba desem bilemedim
sabaha ben yine yanlızım haydin
sokaklar bana bende allaha emanet olayım