Sokaklar; Şiiri - Şenel Konuk

Sokaklar;

Sokaklar karanlık ve kuytu,
Sallanan direkli lambalar,
Köşe başları tutulu,
Naralar her tarafa yayılmış,
Perde arasında endişeli gözler,
Etrafı izlemekte korkulu,
Beklemekte belkide kocasını, oğlunu,
Bir eş, bir anne ya da baba,
Kaç acı gördü ömrünce,
Kaç kişi öldü, gözler önünde,
Beklemede sadece,

Korku değildi belki,
Yaşamak istemiyordu acı
Tekrar tekrar yaşamak,
Bu karanlık sokaklar,
İnsanı kahpece vuran,
Yaşama sevincini elinden alan değil mi?
Yaşadığını sanan, hatta yaşayan,
Herkes burada, burada değil mi?