Sokaklar Şiiri - Mustafa Bertan

yüreğim sokaklarda dolaşıyor
elim yüzüm yara bere
sokaklar yangın yeri
sokaklarda kargaşa
sokaklarda gözyaşı
sokaklara acı veriyor tank paletleri

sokakların sessiz kalışı
sesimin çıkmadığından değil
bu haykırışımın öfke değil nedeni
umutlarım hayallerim var benim
benim de arzularım düşlerim
hakkım değil mi insan gibi yaşamak
hak mıdır hayallerimi sobaya atıp yakmak
hakkımın şiddet midir bedeli

isyan ediyor melisalar patlayan gaz bombalarına
bu coşku bu kıvılcım bu feveran
hak mıdır insanın insana cebri
hak mıdır yaralı kuşu bir kafese atmak
yakıyor içimizde kalan ah yüreğimi
dilimize prangalar vuruluyor
kuzular meleyip haberleşirken
yüreğimi pankartlara açıyorum
son çare açıyorum sessizliğime
anlatmak için çaresizliğimi
yırtılıp atılıyor sessizliğim
yasaklanıyor üstüne kalp resmi çizdiğim pankartım
umutlarımı yırtıp atıyor zalimin eli

ağaçlar dimdik durur eğilmez
sokaklarda ağaçlar
sokaklar ağaçların meskeni
dilim sussa da yüreğim eğilmeyecek
batan güneş yarın bir daha doğuyor yeni
oy ufukta ışıldayan istikbalim
bekliyorum hala doğmayacak mısın?