Bir başkayım,günün akşamında.
Ruhumu eriten,zifiri karanlıkta.
Yalnızlar ı oynayan sefil sokaklarda
Ne ben bendeyim, ne sokaklar bende.
Gel bana arkadaş ol,tut ellerimden.
Sarıl ne olur, korkuyorum karanlıktan.
Göz yaşlarım inci,inci artık yanağımda.
Kimsecikler görmüyor,zifiri karanlık ta.
Aydınlattı verdin birden karanlık sokağımı.
İki parmağın lebimde, öpmek istedim de.
Yapma diyen bakışların, tatlı gülüşünle.
Masumiyet anıtı,beyaz zülfü telinde.
Ah birden irkildim,hayalinmiş beynimde.
Türkay GÜRLEK
21/05/2000
Kayıt Tarihi : 11.4.2009 01:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Türkay Gürlek](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/11/sokaklar-56.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!