Sokaklar Şiiri - Sadık Altınkaynak

Üstat Necip Fazıl KISAKÜREK’ in “Kaldırımlar “ şiirine nazire

Sokaklar

Sokaktayım soğuk bir kış günü akşamında
Yürüyorum ellerim ceplerimde üşüyorum
Hergün daha da zorlaşan şehir yaşamında
Evsiz barksız yoksul çocukları düşünüyorum

Hava soğuk bu gece yine ayaz olacak
Sokak çocuğu nerede uyuya kalacak
Kim bilir bu kış kaç çocuk sokakta donacak
Serseri sokaklar kaç çocuğa mezar olacak

İçime damla damla bir hüzün çöküyor
Sanıyorum her sokakta bir çocuk ölüyor
Gökler yarılıp onlara göz yaşı döküyor
Kahrediyor bu düşünce uykumu bölüyor

Sokaklar kimsesiz çocukların annesi
Sokaklar içimizde dermansız bir yaradır
Sokaklarda bu sessizlik acep neyin nesi
Sokakların sessizliği beynimde nâradır

Biz yatarken sıcacık yumuşak yataklarda
Nerede nasıl barınır sokak çocukları
Her biri binbir tehlike dolu sokaklarda
Sırtlarında yok bir paltoları gocukları

O körpe omuzlar bu yükü nasıl taşısın
“Ben gideyim yol gitsin ben gideyim yol gitsin”
Bütün serseri sokaklar yok olsun aşınsın
Rahmetle yardım et Ya Rab bu çile bitsin

Sadık ALTINKAYNAK