Dısarda yürüyorum kap karanlık sokaklarda
Ay ışıgı ile aydınlanmaya çalısan sokaklarda
Birine rastladim sokağın sonundaki köşede
Yıllar onu kadar yıpratmışki,
Yaşadıgı acılar yüreğinde o kadar derin
Yaralar acmışki ne kalemimdeki mürekkep
Nede dilimdeki söz yeter bunları anlatmaya...
Elinde şarap şişesi sokaklara kap karanlık
Sokaklara bakıp bakıp iciyor,
Boynunu büküp aglıyor....
Hey gidi dünya ne umdum ne buldum
Kırdım, ezdim, hakir görüp birde ben ittim
Diyip içiyor, içtikçe aglayıp
Ah geri dönsem, Zamani geri çevrebilsem diyip
Içiyor içtikce çektirdim simdi'de çekiyorum diyip aglıyordu...
Kayıt Tarihi : 10.2.2007 22:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Insanlar Dünyanin büyüsüne kapilip Her$ey benim, Benim eserim diyor Halbuki ne olacagimiz mechul neden ileriyi dü$ünmeden ya$iyorlar Neden her$ey olduktan sonra pi$man olup zamani geri çevirmeye çaliyorlar. ileriyi dü$ünüp Ne oldum degil Ne olacagim dü$üncesi ile adimlarini atsalar.. siirimdeki o ya$li amca gibi ahhh keske zamani geri çevire bilsem diyip aglamaz ve içmezler Lütfen dü$ünerek haraket edelim Kirmadan Hakir Görmeden...
kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (1)