Dalmış sokakta esrarlı bir uykuya.
Elbisesi çamurlu kirli boydan boya.
İsyan ediyor hep gününü saya saya.
Yüzü buz gibi olmuş çıkmıştır ateşi,
Aç yatanlar var sahipsiz sokaklarda.
Onlar yatamadılar sıcak bir kucakta.
Gözleri yoktur villada nede lüks yatta.,
Anadolu'nun sesi fakir çocuğuyum.
Kulağımdan gitmez hiç emekçi sesi.
Sokaklar çilekeş yalnızların annesi.
Yoksul yok etmiş gözlerdeki hevesi.
Bu zavallılarda senin gibi insandır.
Fehmi.
Nice yetimleri görmüş taş kemerler.
Hep yanıp söner bu arızalı fenerler.
Hiç sormazlar bu çocuklar ne yerler.
Bunların acısını bu köpekler işitsin.
Kayıt Tarihi : 17.11.2024 22:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!