SOKAKLAR
Yaşadığı şehir evi ise insanın
Tanığıdır; hayatın odası olmuş sokaklar…
ki, bilen bilir
yalnızlığın şarkısı; çocuklukta bestelenir
yayılır nağme, nağme; sokaklara tüm hayatlar..
Heyhat! Kaç zaman, kaç ömür tüketmiştir
bastıkça üzerine gücenmeyen taşları,
güzel bir anı gibi yürekte yer etmiştir
her daim canlı olan; insancıl telaşları
bir sokak, bin hikaye ; insanın hep sorduğu
uzaklaşıp gitse de
belki kendine koştuğu…(L.G)
Kayıt Tarihi : 17.2.2020 22:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Leyla Gür](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/02/17/sokaklar-135.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!