Loş köşesinde herhangi bir meyhanenin
Harap duvarlarında saklanan güzelim ezgi,
Maziden koşarak soluksuz düşe kalka
Gelip yankılanır duymayan kulaklarımda.
İnce sızı olur -Düşler Sokağı- kalbimde
Titretir yorgun gönlümün en ücra ucunu,
Dudağımda ki sesi söyler -Ezginin Günlüğü-
Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Devamını Oku
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
