Ben zamansız anlarda,
Anların kıymetini anmadım.
Sensizce derin sokaklarda,
Seni yitirmiş gibi beni aradım.
Öylece; usul usul koştum,
Sanki yitirilmiş oyuncaktın.
Köşe sonlarında yoruldum,
Beni ararken, seni de bulacaktın.
Lambalar susmuştu karanlık,
Alıp ayaklarını yürüyordu.
Haince pusuya durdu,anlık
Bir şarkı söylüyordu.
Gözlerimiz yaşlanmıştı, damla damlıyordu
Yer yer yüzüne yağıyordu.
Sesli bir duman tütüyordu.
Güvertede adam,gemi ağlıyordu
Parmaklarını kırıyordun,acımıyordu.
Kalbin paramparça oluyordu.
Susuyordun,sessizlik konuşuyordu,
Ağlıyordun, sessizlik gülüyordu.
Kayıt Tarihi : 19.1.2006 16:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sokak Ve Çocuk
Öylece; usul usul koştum,
Sanki yitirilmiş oyuncaktın.
Köşe sonlarında yoruldum,
Beni ararken, seni de bulacaktın.
Lambalar susmuştu karanlık,
Alıp ayaklarını yürüyordu.
Haince pusuya durdu,anlık
Bir şarkı söylüyordu.
Gözlerimiz yaşlanmıştı, damla damlıyordu
Yer yer yüzüne yağıyordu.
Sesli bir duman tütüyordu.
Güvertede adam,gemi ağlıyordu
Parmaklarını kırıyordun,acımıyordu.
Kalbin paramparça oluyordu.
Susuyordun,sessizlik konuşuyordu,
Ağlıyordun, sessizlik gülüyordu.
Mahmut Özkoca
Çok güzel bir şiir.Güzel bir alatım.Gerisi can sağlığı.Tebrikler Sayın Özkoca.
Mürsel Adıgüzel
tebrikler
TÜM YORUMLAR (4)