Tavşan dağa küsmüş
Çocuk sokağa...
Matemsiz yaşamaya alışmadın ki
Karaları üstünden atasın
Her gün bıkmadan
Hayal sattığın
Sokağın başında
En son kimi yitirdin
Kim için söyledin
Yarım yamalak bildiğin türküleri
Kime ağladın umarsızca
Senden başka kim bilebilr....
Hangi tufandan geriye kaldı
Sokağın ortasında ki
Yağmur ölüleri...
Sokak neden alıp götürdü
Düşlerini üzerine endekslediğin
Tüm sevgileri...
Kararmış günlerine
Bahtına
Ve sokağa inat
Yüzünü, dipsiz deryalara benzeyen
Soluğunda sesi olan kapıya dönerdin
Oysa kapılar gidişlerin başladığı
Gıcırtısında feryatlar besleyen
Acının ilk ev sahibiydiler...
Sen nereden bilebilirdin ki
Sokağa küsüp sığındığın kapının
Sokak ile kaç zamandır
Sevgili olduğunu...
Kayıt Tarihi : 16.7.2008 11:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bak bana!
Utanma...!
Benim yüzüm
Gözlerinden daha fukara
Sözlerimin teminatıdır
Karşısında durduğum her ayna
Yüzümdeki çizgilerden
Korkma...!
Sadece hükmüm geçmedi
Yaşıma...!
Kaldır ellerini çocukça
Kendini durmadan alkışla...
Yer gök duysun halini
Aldırma...!
Nasılsa seneler sonra
Büyüdüğünü
İtiraf edemeyeceksin...Hayata!
Utanma...
Korkma...
Yaşıma...
Aldırma...
Küçüksün sen daha...
RAHATLA...!....size eşlik etmeme müsade varmı??...
Sokağa küsüp sığındığın kapının
Sokak ile kaç zamandır
Sevgili olduğunu
tebrikler
TÜM YORUMLAR (4)