Sokak Şiiri 2 Şiiri - Mustafa Hayta

Bu sokağın adı yoktu,
Hep bir şeyler kaybediyordu
Yaşamının en ilkel çağında.
Kuruyordu gün geçtikçe
Issızlaşıyordu kaldırımları
Artık gün içine çıkamıyordu
Kaybetmişti içini ısıtan umudunu
Ona yarını bağışlayan, umudu onu unuttukça
O yarınlarını kaybediyordu.

Yapılması gereken vardı aslında,
Anlam veremiyordu tüm bunlara
Karşı gelmiyordu yaşama
Mahpusluk bir türküydü aslında yaşamı
En kahpe acılar onu bulmuştu
Hep yarı yolda kalmıştı
En saçma sapanda o vardı
Boş kaldırımlar ona aitti
Tüm yolları çatlaktı
Umursamadı bunları

Efkarlı bir dumanda
Acımasız bir kavgada
O hep vardı ve onun adı yoktu

10.10.2001 (İstanbul)