Sokak Şiiri 1 Şiiri - Mustafa Hayta

Bu sokağın adı yoktu.
Sade bir yaşanmışlık kalmıştı, geçmişinin sularında.
Önceden yağmuru varmış,
Kurumuş yalnızlığına hayat suyu gibi,
Her yağmur öncesi koşar adım geçen insanları varmış,
Bide yalnızlığını paylaştığı bitişik sokaklar.
Gün olmuş, yağmur
Gün olmuş, dost sokaklar
Gün olmuş, umutları
Terk etmişler bu karmaşık günlerde.
Yalnız kalmış, yağmur tanesine bile hasret.

Lambaları hayat vermiş geceleri
Yalnız kalmış kalbine,
Bide son durak otobüsleri.
Arada inermiş, son durak otobüsünden yolcular
Hepsi bir özlemini yitirmiş.
Bu sokağın sonuna gitmiş yolculardan biri,
Özlemini aramış sokağın sonunda
Bir umudu bulup diğerini unutmuş,
Bu sokaktaki aranışta,
Unutulmuş umut sokağın sonunda,
Sokak almış umudu, adama yetiştirememiş.
Umudu hırsla içmiş sokak,
Susamış çatlak yolunun yalnızlığına,
Hayat versin diye.
Umut bir ışık olmuş,
Yerleşmiş sokağın en karanlık lambasına.
Sokak o günden beri,
Aydınlık kalmış, ısıtmış içini ışığın özüyle.......