Sokak Şairi... Şiiri - Sinem Özaşgın

İki kuruşluk ya bazı hayatlar,
İşte Sende öyle olacaksın...
Biliyor musun kıyamet denen birşey var
Bilmezsen çocukluğun
Bilsende cahilliğine veririm...

----------------

Maaş günü çattı mı
Saatimde
Koşa koşa gidiyorum semt pazarına
Şu beremi değiştiriyorum hemecicik
Bir de iğne iplik alıyorum
Yamalarım için...
Limon istiyorum ufacık,
Yarıp ellerimle yapıştıracağım saçlarımı...
Yattığım mezarlık üstünde
Baris gülleri toplayacağım...

Senin için...

Biliyorum sevmezsin sen beni
Afişçi dersin kimi zaman
Ama gördün mü alamazsın gözünü
Pavyon karılarından...

Papuçlarımı küçümsersin
Ayak parmaklarım fırlamış...
Patates gibi...

Yüzümü ak çekemezsin
İzden sadece gözükürse
Su yeşili gözlerim
Bilirsin kundura boyadığımı...

İzlerin hayattan kaldığını...

Koşa koşa gidiyordum
Düş sokağına
Pamuk şekerci amca beyaz pamuk şekeri verirken hayrına
Ve şişko çocuklar beni ağlata ağlata
Alırken şekerimi
Yerden tebeşir bitercesine
Kaldırım taşlarının sükut seslerinin uluyuşunda
Yazmıştım tüm duygularımı...

İşte öyle bir zamanda küçümsemiştin beni
Sen sokak şairisin diye...

Ağladığım zamanları hatırlarmışın
Karaya pembe çalardı yüzüm...
Çok severdim seni
Senin her yanın altınla parıldardı
İbren sapmıştı...
Köstekli saatini çıkarırken
Ne küçümserdin beni
Ah ne küçümserdin...

Ellerim nasır tutmuştu
Yiyordum ya açlıktan tırnaklarımı
Olsun sevgilim
Maaş vakti geldi mi
Yiyecek almazdım ki
Aydan aya bere değiştirirdim
Sen kırmızı bereleri severdin...

Sen beni saymasanda
Ben seni sayardım sevgilim
Sen öyle ebediydin...

E F T E L Y A...
(Akdenizi cebinde taşıyan kız...)

Dökme sokak sözleri 17.17.17