font face='Comic Sans MS' color='black' size='0,5'
Bir yaz öğlesinin karanlığında
Sarılmışım, sokak ortasındayım
Omzum sorumluluk ağırlığında
Yarılmışım, sokak ortasındayım.
Gecikmiş muştunun karanlık ardı
Güneş bizim ufkumuzdan doğardı
Yağmurlar ki göğümüzden yağardı
Durulmuşum, sokak ortasındayım.
Diriliş âhdinin müjdesi ölüm
Yüreğim yeşerir, kurusa dilim
Şimdi vakti değil ölümün gülüm
Yorulmuşum, sokak ortasındayım.
Umudun ufkuna asılı gözler
Güneşin şavkısı gölgemi izler
Sular bir özlemle denizi özler
Burulmuşum, sokak ortasındayım.
Buharın buluta hasreti yaman
Gecikti emeller eridi zaman
Korkunun pençesi peşimde her an
Sorulmuşum, sokak ortasındayım.
Yüreğin yükünü taşımaz tenim
Düşlerim tavafta, Mekke’ye yönüm
Dünyanın en yalnız insanı benim
Darılmışım, sokak ortasındayım.
Dilimin kilidi bağrımda yara
Çöller suya hasret, gönül bahara
Yeşeren yüreği göklerde ara
Kırılmışım, sokak ortasındayım.
Şu başıma yağan sevda karını
Eritemem, sevdam günün sorunu
Yaşardım bugünden dünü, yarını
Vurulmuşum, sokak ortasındayım.
20 haziran 1997
Zülfikar Yapar KaleliKayıt Tarihi : 20.5.2005 03:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

yurekten yazmis ölüm,
kapisidir sonsuz dirilise dair...
..
yureginze saglik, sevgili dostum
TÜM YORUMLAR (2)