gözlerinde büyüyen hasret
mektup kelimeleri kadar buğulu
gökyüzü gibi benzer ikimize
kumruların çığlık çığlığa
sevişmelerini anımsatır
bir gece yarısı gördüğümüz
o kucaklaşan lambalar
ıslak cam önlerinde büyür hayat
merdiven merdiven yükselir göğe
dudakalrın ezer bir gülün yalnızlığını
buluşur renkler tüm cam önlerinde
sen bunları yaşarsın yeniden yeniden
ben gitgide daralan sokaklardan
kırık kapılı evime dönerim
soğukla birlikte karşılar açlık beni
beklemeden yatağıma girerim
ellerinden benimle birlikte düşer
sana verdiğim tüm güller
sende susar haykırışlar
ve lambalar sende söner
Kayıt Tarihi : 24.12.2000 16:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ethem Vayvaylı](https://www.antoloji.com/i/siir/2000/12/24/sokak-lambasi-ve-yalniz-adam.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!