Sokak Lambası Şiiri - Nizamettin Ergül

Nizamettin Ergül
358

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Sokak Lambası

Sevenlerim arka mahallede kaldı
Yıldızlar söndü, ay karardı
Bağıra bağıra yalnızlığımı haykırdım
Sokak lambası altında gölgemle kala kaldım.

Gözlerime ağlamayı yakıştırdım
Soytarılar gibi bir uçtan bir uca gidip geldim
Yokluğunun belasıyla karşı karşıyaydım
Yavaş yavaş yitiriyordum umutlarımı
Sokak lambası altında...

Ahmakça bir duygu içindeydim
Göğsümün orta yerinden vurulmuş gibiydim
Düşünemeyecek kadar aptallaşmış vaziyetteydim
Yanıp sönen sokak lambası altında.

Çılgındı gözlerim,yüreğim ve kalbim
Dalga dalga içimde fırtına kopuyordu
Kötürüm bir dilenciye benziyordum
Gece karanlığında sokak lambası altında.

Sensizlik iliklerime işliyordu
Bu saatten sonra sen benim hiç bir şeyimdin
Derdimle alevlenmiş yanıp gidiyordum
İnin - cinin top koşturduğu
Sokak lambası altında...

Nizamettin Ergül
Kayıt Tarihi : 12.4.2014 16:17:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Nizamettin Ergül