En büyük dostum,
Beni hiç terketmeyen.
Işığıyla,
Eski bir sokak lambası.
Kaç yıl oldu bilinmez
Beraber içtiğimiz günlerin hesabı.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Ozancığım merhama..
Şu senin sokak lambası bana onbeş yaşımdayken bir kış günü, o sokak lambasının altında titreyerek bir kere pencereye çıksın diye sevdiğim komşu kızını saatlerce beklediğimi hatırlattı..
İşte şiir dediğin böyle olmalı..Sağol - varol, yüreğine ve kalemine sağlık.
tebrikler .
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta