Sokak Lambası Şiiri - Mehmetcemre Çetin

elleri üşümüş bir çocuk gibiydim
ceplerime saklanmış ellerimde umutları tutuyordum sıkıca
deli bir rüzgara uydun sen
dağıttın saçlarımı dağıttın eyvahlarımı
arkandan bakakaldım,gidiyordun
hoyrat bir bakıştı yüzüme sürdüğün
akşamdı soğuktu kasımdı
gidiyordun...

sigaram ve yalnızlığımı sakladım akşamlara
yokluğuna şiirler yazdım kimseye okutmadan
bütün tarihlerini ezberledim sensizliğin
sensizlik kadar karaydı geceler
hiçbir ikindiyi akşam etmedim sensiz
ıslanmadım hiçbir vuslatın yağmurunda
senden başkası yokmuş dünyada meğer
yaşanmıyormuş sen olmadan...

o sokak lambasının altında yaşıyorum
evim sokağım şehrim orası bilesin
belki bir gün merak ederde gelirsen
yada aklına eserse eski sersem sevgilin
seni hiç unutmadım bilesin
hala elleri üşümüş çocuk gibiyim
ve hala ceplerime sakladım ellerimi
ellerimde senin resmin...