Sokak Lambası Şiiri - Mehmet Girişit

SOKAK LAMBASI

Gecenin ayazında oturmuşum
Hasret türküsü dolanmış dilime
Sokak lambasının altına
Dertlerimi meze yapıp
İçiyorum bendeki seni sessizce
Volkanlar patlarken içimde
Gecenin soğuğu sarmıştı tenimi
İliklerime kadar işleyen
Kemiklerimi çürüten
Beni benden götüren
Sabahsız bir gecede
Sensizlik saplanmıştı yüreğime
Sokak lambası yoldaş olmuştu geceme

Güzel bir geceydi ve soğuk
Ben hariç herkes için iyi bir gece
Yeni yılı karşılıyorlar hep birlikte
Sıcacık yuvalarında mutlu insanlar
Geceyi paylaşıyorlar
ve
Yalnızlık sarmıştı tenimi
İçin için ağlayan şişedeki hayallerim
Damla Damal akıyor içime
Yok oluyor karlı bir gecede
Sokak lambasının gölgesinde

Sayamadım boşalan şişeleri
Atarken çöp tenekesine
Bende atılmıştım sanki
Boşalan şişenin içinde
Onlar boşaldıkça ben doldum
Doldukça ağladım gecenin sessizliğine
Senin hayalinden başka
Bir sokak lambası eşlik etti
Gözümden dökülenlere

Gölgeme yazdım ismini
Beynime kazıdım resmini
Göz yaşımı katıp içtim hayallerimi
Seni anlattım sana
Sensiz gecenin ayazında
Üşümüyordum artık
Sen vardın nasıl olsa ruhumda
Ve de yanımda
Yüreğimin en derin yerinde
Tam şuramda….
Dermansız..uzanmışım boylu boyunca
Kalkmaz olmuş kollarım
Ritmini yitirmişti yüreğim
Donuk bir bakış attım şafağa
Sokak lambasının altında
Gömdüm hayallerimi sessizce sabaha

Göz yaşlarım yıkadı yüzümü
Her damla yaş donarken yanağımda
Güneş aydınlatırken
Sabah uyanırken koynumda
Açık kalan göz kepenklerim
Sevginle kapandı…yavaşca
Solan bir yüz ile aydınlandı
Sönen sokak lambasının altında
Birazdan gelir çöpçüler nasıl olsa
Kaldırırlar bu enkazı
Güneş aydınlatırken dünyayı
Temizler çöpçüler kirlenen sokakları
Bir yürekten başka bir yüreğe
Ekilen sevda tohumları
Sokak lambası,
Yalnızlıklar rıhtımı
Ararsan beni
Yerim
Kimsesizler mezarlığı

Mehmet GİRİŞİT
Gölbaşı/ 01.01.2012