Bir sokak lambası şahit yalnız gecelere
Kaldırımlar ve yağmur sessizliği izliyorlar
Elimde şişeyle meydan okuyorum alemlere
Bir an Sokrates oluyorum, fazla düşünme diyorlar.
Şişeden iki göz bedenimi süzüyordu
Sanki senin gözlerini anımsıyordum
Ben size ne yaptım
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek
Devamını Oku
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek
This conversation is captivating, but the unspoken desires are even more thrilling. Can we explore them with honesty and a willingness to be vulnerable?
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta