Sokak Lambası Şiiri - Ömer Doğanlı

Kim bilir geceleri, neyin oldun şahidi
Acılar yaktı seni, yandın sokak lambası
Hep duyar heceleri, gecenindin zahidi
Acılar yaktı seni, yandın sokak lambası
-
Yalnız ne acı çektin, direkte kalakaldın
Asılı kaldın tektin, hayale dalakaldın
Nerdeyse ölecektin, öyle uyuyakaldın
Acılar yaktı seni, yandın sokak lambası
-
Askıda yaşamışsın, kimsenin cumhuru mu
Sen boşa yaslanmışsın, çoğunun umuru mu
Herkesi şaşırtmışsın, uğramış dumuru mu
Acılar yaktı seni, yandın sokak lambası
-
Varlığını görmedi, haberdar olmadılar
Cevherin hiç bitmedi, seni anlamadılar
Senin lamban sönmedi, aydınlanamadılar
Acılar yaktı seni, yandın sokak lambası
-
Gündüz çalışılırken, sen hiç çalışmıyordun
Geceler kararırken, sen ışık saçıyordun
Sabah tan ağarırken, sen sönüp kalıyordun
Acılar yaktı seni, yandın sokak lambası
-
Senin bildiklerin sır, kimselerce bilinmez
Yaşadın sen hep kasır, eline su dökülmez
Aydınlattın bir asır, yerinden hiç sökülmez
Acılar yaktı seni, yandın sokak lambası
Seni de sökenlere, kızdın sokak lambası

(17/10/2010)