Sokak Lambası Şiiri - Mustafa Güven 3

Düştüğüm yerden kalkamıyorum bu aralar,,
kördüğüm ağzımdaki cümleler,

boğuk boğuk fısıldayan benim,
geceyi aydınlatan sokak lambasına penceremden,
yalnız o ışıklarını çekmiyor gözlerimden,
sıkılmıyor sözlerimden,

Yokluğundan dem vurup bahsediyorum o güzel gözlerinden özleminden,

bir sokak lambasına artık bütün   kelimelerim,
koskocaman oldu 
sığmıyor göğüs kafesime büyüttüklerim,,,

Şafak söker biter yine bu muhabbet

müebbete bağlar yine gündüzler gecenin yokluğunda,
tamtakır kalır kelimeler insan çokluğunda,,

herkesi dinleyip kendime susup
özleyeceğim gecenin koyusunu,

Bu gecede böleceğim
sokak lambasının uykusunu,