Takma dişlerimi bırakıp bir kenara
Söylemeye çalıştığım şarkımsın
Uyurken karardı resmin bir anda
Ve ben birdaha göremedim 9 numara gözlüklerimle
Uçuşan her bir papatya destesine
Soramadığım o kadar şey vardı ki
O yüzden küçücük kaldı bu beden
O yüzden büyütmedi kendini yaşlı çocuk...
Ve hüzünlü bir anı sonbaharın en sonunda
Ki ben seni kuşanarak gittim o kirli savaşlara
Yüzüme değen o gül kokulu nefesine seslenerek
Uyutmadım aklıma kelepçe gibi takılan sorulara
Bir umutta sen büyüt elimden tutup beni
O yüzden güzel,üzüm gözlerine bakakaldı bu gözler
O yüzden karardı sokak lambalı gözbebeğim...
Ölüm Kadar Rahat Uykular/25 Eylül 2014
Kayıt Tarihi : 25.9.2014 19:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!