Sokak Lambaları Şiiri - Adem Güçlü

Yasaktır bir hüzne bulaşmak bu şehirde
Her yanı acı olsa bile
Masumiyet kokusu sarmaz varlığını
Sen,sende kalırsın,ben,sende
Kusurun bakıldığı bir yer burası
Gözlerim eğri durur,mutluluğun bütün ihanetiyle.

Bütün yokluğunu ben tuttum
Kollarım asılsız bir suçtan içerde.
Yağmur kurşunlarla yağar
Aylar,günleri,günler saatleri sorar
Her şey geri,her şey,eskiye dönercesine.
İkimiz kaldık diyelim ezelden
Sanki hiç tanımıyacam gibi seni bu şehirde

Gece kinini kusuyor bilmeden
Gökkuşağı kabuk atıyor yeni bir karanlığa doğru
Umut kırıntıları kuş soframızda
Tuzumuzu biberimizi daha bilmeden
Arzumuzu söylemeden güne,gece çöküyor
Sokak lambaları ne zaman söner bilir misin?
O son geceden sonra hepsi söndü zaten.