Otobüsün camıyla birim.
Geçiyor yanımdan,
Dağlar, tepeler, ağaçlar, nehirler
Hepsi benim gibi,
Sanki birinin yolunu gözler.
Akşam olur,
Görünürde ne dağ kalır, ne tepe.
Uzaktan şehrin ışıkları parıldar,
Birde gökyüzünde yıldızlar.
Otobüs kayıp gider asfaltta,
Ne şehir farkeder bizi,
Ne de geride kalan ay ışığı.
Otobüs akıp gider yıldızların altında.
Ve benim deli gönlüm hasret çeker.
Sevgiye, sevilmeye.
Ve anne kokusuna,
Çektiğim hasreti kimse görmez,
Ama çektiğim hasretin tek şahidi,
Yanımdan akıp giden
Sokak lambaları
Kayıt Tarihi : 5.5.2008 01:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!