Sokak Lambaları Şiiri - Faruk Avşar

Yokluğundayım şimdi sendeki ben sensiz kalınca
bir umuttan bin umuda dönüşen hayalle gözüm telefonda seni düşünürken
anılarımı tazelediğim mesajlarını defalarca okuyorum
defalarca bakıp sihirli kelimeler arıyorum belki bir umut
belki yalnızlığın da bir kelimede ışığınla bütünleşir orada sende kalırım
ama olmuyor olmuyor acılarımdaki sen bende olmayınca...!

Karanlık sokaklara attım tüm sensizliğimi sendeki ben olmayınca
yağmurlu bir gecede ben ve sokak lambaları
birde ortak yanımızı paylaşan karanlık gecelerde yapa yalnız kalıyorduk
göz yaşlarımız akan yağmur damlalarına karışınca
sanki sen kokuyorsun sanki lamadaki loş ışıkta sen gülüyorsun
sanki bensiz farkında olmadan sende beni yaşıyorsun...!

Sendeki ben olmadan ben koskoca bir hiç olurken
bir ben birde sen kaldırımların arasındaki çatlaklarda kayıplara karışınca
tüm umutlarımı ve hayallerimi terk edilmiş bir şehir gibi yaşıyorum
saçmalıkları ve aptallıkları oynayan bir anlamsızlıkta boğulunca ikimiz
ben seni sensizde yaşıyorum sendeki ben olmayınca...!