Sokak Köpeği Şiiri - Mehmet Fatih Fişenk

Kim bilir kaç gündür aç ve susuz olduğumu
Yavrularımın beni bekleyip durduğunu
Tüm canlılar gibi iki amacım vardı
Yaşamak ve yaşatmaktı o kadardı

Kimi gördüğünde korkardı benden
Kimisi hakaretlerle kovalardı beni
Halbuki iki beklentim var idi
Biraz sevmek ve sevilmekti her can gibi

Hastalanırdım anlatamazdım halimi
Zaten anlayanım da azdı derdimi
Ne yapacağımı bazen hiç bilemezdim ki
Sevsem suç istesem suç kızsam suç idi.

Bilmiyorum anlaşılmak bu kadar mı zordu?
Sadece beni anlamadıkları doğru muydu?
Sanmıyorum öfkeleri çoktu birbirlerine de
Bence sorun bende değil kendilerinde

Çok soğuk bir günde sokakta kalmışken
Sığınacak sıcak bir yer arıyordum.
Ümitsizce sağa sola bakınırken
Titreye titreye yiyecek arıyordum.

Bir anda şiddetli bir ses duydum
Sonrasında acı bir his,galiba vuruldum
Aklımda yavrularım ,kulağımda sesleri
Kimin umrunda ki sahipsiz bir sokak köpeği

Yere yığılmıştım ama şaşırmadım.
Böyle bir sona hep hazırlanmıştım.
Yavaşça sessizce ve kırgın gidiyordum
Giderken de benim gibilere üzülüyordum.