Sokak Kedisi (deneme) Şiiri - İsmet Doğa ...

Bu yaz arkadaş koleksiyonuma bir arkadaş daha kattım; kim mi? Yeni taşındığımız mahallenin kedisi. Daha ilk günden giriş katında olan mutfağımızın balkonuna sıçrayarak hoş geldiniz der gibi, mutfağa girdi ve dolaşmaya başladı. Çok mağrur bir kediydi, kasıla kasıla yürüyordu. Beyaza çalan rengi vardı. Çocuklar ona sütlaç adını verdiler.

Ara sıra balkona zıplar, hiç sormadan içeri girerdi. Bizimkiler de balkona bir kabın içine su, yemek koyarlardı, yemeği yiyince teşekkür bile etmeden ortadan kaybolurdu. Nerde yatardı, ne yerdi hiç bilmezdik. İpi sapı olmadığı için çok gezerdi. Bir gün kızım metro istasyonun da dolaşırken görmüş. Bir kere de ben devlet hastanesinin bahçesinde dolaşırken gördüm.

Dün öğleden sonra salondaki kanepede kitap okurken, terliğimin altına sert darbeler aldım. Baktım bizim sütlaç kafasını terliğimin altına vurarak dikkatimi çekmeye çalışıyor.
Sütlaç, sen ne ara geldin salona diye sevecen bir sesle bağırdım. Kedi halının üzerinde bir o tarafa bir bu tarafa ağnanmaya başladı. Sevgi ve ilgi istiyordu. Oraya koşuyor buraya koşuyor bir şeyler anlatmaya çalışıyordu.

Sütlaçı yakaladım başını tuttum biraz okşadıktan sonra gözlerinin içine bakarak: Ne istediğini anladım. Sen bu evin kedisi olmak istiyorsun. Ama bu mümkün değil dedim. Niye der gibi gözlerime baktı.

Hadi dedim banyoda yıkarız üstündeki kir pas gider ama alışkanlıklarını ne yapacağız. Sen alışmışsın çöp kutularından beslenmeye. İstediğin yerde ihtiyacını gidermeye. İstediğin yerlerde gezmeye.

Bu evde yaşarsan bunların hiç birini yapamazsın. Bi kere sahibin olarak ben senin orda burada dolaşmanı istemem. Halının, kanepenin üzerine çiş yaparsan bozuşuruz. Bir de namus dersi verdim: Sen dedim kuyruk sallarsan erkek kediler peşine takılır ve bu eve doluşurlar. Bir de onlarla uğraşamam. Bunları duyan sütlaç çok derinden bir miyav çekti, arkasını döndü gitti.

Bugün tekrar gelecek mi acaba? Çok merak ediyorum.