İnsan zalimliğinden düşüncesizliğinden,
Bencilliğimizden ve gaddarlığımızdan…
Zorbalıklarımıza hiç anlatamadılar,
İçerileri yandı, hep susuz yaşadılar…
Rab’bi andık, kul hakkı diye masal anlattık,
Rab’bin emirlerine kalpten inanmamıştık…
Kendin için su aldın gece kalktın su içtin,
Can taşıdıklarını düşünemedin niçin?
Bu düşünülmeyecek hesap edilmeyecek,
Tabiatımız böyle hep yok olup gidecek…
(2015)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 2.11.2015 02:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!