Sıcacık evler, okullar,
Eğlence salonları değil,
Bizim mekânımız.
Savrulmuşuz kanunsuz meydanlara,
Kirli caddelere, karanlık dar sokaklara...
Soğuk ve bozuk kaldırımlarda,
Viranelerde kaynar bizim kanımız.
Sayımız belki elli bin,
Belki daha çok...
Lakin yok hükümetimiz,
Yok bakanımız;
Olmadığı gibi anamız, babamız...
Biçareyiz çıplak ve aç,
Kedi, köpek yavrusu değil,
Korunmaya muhtaç,
Biz de sizin çocuklarınız!
Zordur sokakların çocuğu olmak,
Sanmayın beni onlardan biri.
Dertlerim, sıkıntılarım belki onlardan çok;
Ama ben gömülmedim daha,
Gömülmedim karanlıklara diri diri!
Dayanılır gibi değil,
Sokakların çocuğu olmak.
Hoş, bizi anlamak için bile
Harcamazsınız ya emek;
Yine de bir sorayım:
Siz kalıp da günlerce aç,
Aşırdınız mı bir büfeden kuru ekmek?
Mukavadan yaptınız mı yatak, yorgan,
Ya yastık, taştan?
Sahi, bilir misiniz horlanıp küçümsenmek,
Nasıl hasta eder adamı?
Ve bilir misiniz buna tinerdir tek ilaç?
Ey zalimler,
Var mı içinizde,
Benim kadar iyi bilen
İnsanın insana ettiğini,
Çöplüklerin cömertliğini,
Kan kardeşin mertliğini!
Siz nereden bileceksiniz.
Yer üstündesiniz,
Nereden bileceksiniz yüreğinizdeki kiri,
Gömülmediniz ki siz bizim gibi,
Gömülmediniz karanlıklara diri diri!
Kayıt Tarihi : 6.9.2008 00:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sokak Çocukları şiiri'nden arta kalan çalışmalarımla sadece sokakta kalanların çocuklar olmadığını yetişkinlerin de aynı kaderi paylaştığını anlatan 'Kara Sinek Gibi Yaşamak' şiirini yazdım. Ancak bu şiirim de diğerleri gibi uzun bir şiir olunca son kısmını keserek 'Korku ' şiire dönüştürdüm. Bundan dolayı üç şiirde de kodlama 'S' harfi ile yapılmıştır. Bu açıklamayı yapış nedenim.Ben bazı şiirlerimi şiir dinletisinde dramatize ederek sunmak üzere kaleme aldım.Bu şiir de bunlardan birisi.Ve bu tip sunularda eserin uzun olması anlatılan duyguların iyi anlaşılması için, hatta eseri canlandıracak kişinin esere adapte olabilmesi için bir zorunluluk olduğunu düşünüyorum.Bundan dolayı uzun hazırlanan bu eserler malesef Antolojide hak ettiği ilgiyi görmüyor.Kesilerek farklı şiirmiş gibi sunulmasının daha iyi olacağını düşünüyorum.Bu yöntemi daha pek çok çalışma için deneyeceğim.
Ne açlıktan korktum,
Ne hastalıktan,
Ne de ölümden korktum,
Soğuktan korktuğum kadar.
Köpek yerine bile koymadınız,
Sıcacık istasyonlardan kovdunuz,
Kahvehanelerin kapısından çıkan,
Ilık dumanı bile çok gördünüz.
Sizden daha çok korktum,
Ey kardan, buzdan daha soğuk insanlar
Bugünün insanı iki önemli şeyi israfla heder etmekte.. Bunların ikisi de geleceğin temeli.. Biri zaman, biri insan. Yani insanoğlu geleceğini tüketmekte.
Harika ve yürekler sızlatan bir şiir olmuş. Tam puanla tebrikler
Selam secgi ve saygıyla
Seryfeddin Karahocagil
Benim kadar iyi bilen
İnsanın insana ettiğini,
Çöplüklerin cömertliğini,
Kan kardeşin mertliğini!
Siz nereden bileceksiniz.
Yer üstündesiniz,
Nereden bileceksiniz yüreğinizdeki kiri,
Gömülmediniz ki daha bizim gibi,
Gömülmediniz ki karanlıklara diri diri!
TEBRİKLER İNSANI YÜREĞİNDEN VURAN ETKİLİ BİR DİLİ VAR
Dayanılır gibi değil,
Sokakların çocuğu olmak.
Siz kaldınız mı hiç günlerce aç?
Yaşamak için hiç çaldınız mı?
Ya dindirsin diye horlanmışlığın acısını
Gördünüz mü hiç tineri ilaç!
H A R İ K A S I N I Z....
İnsanlık duyarlısı bu asil yüreğe saygılar ve ayakta alkışladığım bir şiir.Anlam ve anlatımı mükemmel,ibretle okunan çok güzel bir serbest.Aynı frekanstan diyebileceğim bir şiirimle duygularınıza katılmak istedim.Saygılar ve tam puan ile..................................HŞT
Sahipsiz Çocuklar
...................................................Dünya çocuklarına.
Sokakları mesken tutan çocuklar,
Yürek çarpar, dudakları uçuklar..
Atılır mı bunlar, daha küçükler? ..
Karda,kışta, sokaklarda yatılmaz,
Çocuklara bu hayat dayatılmaz...
Henüz uçacaklar, yürekler pır pır..
Yumuk yumuk eller, hep kıpır kıpır
Pabuç yok, tabanlar tüm kepir küpür,
Bu çocuklar sokaklara atılmaz
Göre göre duyarsızca yatılmaz...
Paramparça sırt baş,sanki dalanmış..
Bir lokmaya sokak sokak dolanmış.
Sanırsın ki, yokluğa sevdalanmış..
Çat ayazda çıplak adım atılmaz
Sevgisiz, çocuklar elde tutulmaz...
Anaya, babaya, belli hasretler..
Yürekleri sahiplenmiş nefretler,
Nasıl ödenir ki, bu kefaretler? ...
Minicik kalplere çamur atılmaz
Sevgi harcı yoksa, rahat yatılmaz...
Sadece yemekle doymuyor karın,
Sevin, kucaklayın, sıkıca sarın..
Veliler! ..Suçu yok bu çocukların..
Sevgisiz yürekle keyif çatılmaz
Sevilir çocuklar, kalpten atılmaz...
Antalya-2007
Halil Şakir Taşçıoğlu
TÜM YORUMLAR (4)