SOKAk ÇOCUKLARI Şiiri - Hasan Ada

SOKAK ÇOCUKLARI

İnce bir kartonda köprü altında yatıyor
Kar üşütüyor yağan yağmur da ıslatıyor
Aldığı alkolle vücut unu ısıtıyor
Korumaya muhtaç onlar sokak çocukları

Şunlara bir baksana çoğu ana kuzusu
Aile ortamında kalmak onun arzusu
Dertleri de bitmez dinmez onların sızısı
Sevgiye muhtaç onlar da sokak çocukları

Şefkate muhtaç iken o da görmüş şiddeti
Kaçmayı kurtuluş sanmış bitmez iddeti
Bir deri bir de kemik kanı doyurmaz biti
Bakıma muhtaç onlar da sokak çocukları

Yiyecek yok içecek yok o çöpten beslenir
Sıcak bir tabak çorbaya o da heveslenir
Gelip geçenlere o hal diliyle seslenir
Merhamete muhtaç onlar sokak çocukları

Dudakları da köpük olmuş bali çekmekten
Elleriyse simsiyah olmuş ateş yakmaktan
O da bıkmış geleceğe umutsuz bakmaktan
İlgiye muhtaç kalmışlar sokak çocukları

İmkânı olan gelsin ellerinden tutalım
Kurtaralım sokaktan sıcakta uyutalım
Okşayalım başını sevgiyle büyütelim
Yardımına muhtaç kalmış sokak çocukları

Sığınacak yeri olmuş otobüs durağı
Görünce burkuluyor insanların yüreği
Onlara el uzatmak insanlığın gereği
Şefkate de muhtaç onlar sokak çocukları

Onlarda bizim gibi bu toplumun ürünü
Tedavi yapıp kurtarsak onlardan birini
Onları kazanıp unutturabilsek dünü
Onlar tedaviye muhtaç sokak çocukları

Birileri yiyecek seçer yemek beğenmez
Onlar da karın doyurmaya ekmek bulamaz
Köprü altlarında da ilelebet kalamaz
Kurtarmaya muhtaç onlar sokak çocukları

Hasan ADA
05.01.2013