onlar sokakların yalnız çocukları
onlar sokakların kimsesiz gece kuşları.
Gözyaşları akar yanaklarından aşağıya
gecenin kör kuytularında.
Duymaz hiç kimseler ne seslerini...
ne de çığlıklarını....
Bir çöp gibi atılmıştır onların bedenleri.
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta