Baba bırakmış ya anayı,
Ana terk etmiş yuvayı.
Çoluk-çocuk kalmış ortada,
Beklerler ateşteki boş tavayı.
Günler geçer gelen yok.
Çaresi var bulan yok.
Abla kardeş perişan,
Bu hali gören yok.
Az yetişmişi sokakta,
Sokakla karın doyurmakta.
Kimi acır verir bir şey,
Kimi tekme atmakta…
Yaşam ağır geçim zor.
Yürek dayanmaz olur kor.
Acımakla yara sarılmaz!
Hayat yaşanır çok zor…
Birileri bir olup ta,
Bu yaraya bir baksa!
Ne yaralar kapanır,
Aceleyle sarılsa!
14.20/Çarşamba
30.Ağustos.2000
Kayıt Tarihi : 15.10.2009 23:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!