Sokak Çocukları Şiiri - Erdoğan Ergin

Perde, perde iniyor hayat sahnesine
Küçük çocuklar
Yanıyor, kıvrım kıvrım acı ile meşale
Üşüyor çocuklar

Biri yar diyor, yar anam
Bir sar diyor, toprak yorgan
Terk etmedim ben, terk eden babam
Kar içinde, ağlıyorlar, uzak sıladan

Uzanmışlar, ahşap koltuklarına
Yağmur gibi kar, ince ince yağmakta
Üşüyen bedenler, içler yanmakta
Uzanıp da tutan yok, uçurumun kenarında

Ben görmedim, sen görmedin, her göz ama
Lal olmuşuz, çığlıklar duyulmuyor akıllarda

Perde, perde iniyor hayat sahnesine
Sokak çocukları
Her yer karanlık,
Dibini aydınlatıyor, aydın meşale
Ölüyor, yok oluyor çocuklar