Sokak çocukları Şiiri - Mahmut Nazik

SOKAK ÇOCUKLARI
Size derler ki
Sokak çocukları
Kim bilir şimdi nerede
Ne halde nasıldır
Mezar taşları kadar soğuk
Annenizin kucakları
İnsanlığın kör paraya satıldığı yerde
Ninnisiz sevgisiz yürek kederde
Yapayalnız yaşamak varmış kaderde

Yılan dili zehir şırıngalarda
Günahı yüreğini titretir şeytanın
Dişleri damarda

Çifte su verilmiş bakışları
Kan çanağı gözleri
Ateşi arzularla
Dolup boşalırken kadehler
Kimi ihanetin
Kimi harami sevdaların peşinde
Hoyrat eller dolaşırken döşünde
Belki de
Masmavi bir gökyüzüydü gözleriniz
Annenizin düşünde

Sokak çocuklarısınız
Elleri elinde annesinin
Bir yavru görseniz
Dudaklarınız hüzün
Bakışınız ıslak
Dalar gider
Yaşa durmuş gözleriniz
Bir çift kara üzüm

İşte bu çocuklar
Zemheri kurdu gibi
Biribirine dayanırlar
İşte bu çocuklar
Her
sabah
Kar vadisinde uçan
Bir sürü deli kargaya uyanırlar

Dost tekmelerin acısıyken günler
Mümkünü var mı?
Geleceği güldürmenin
Onlarla
Daha doğmadan kesmiş hayat bağını
Haytalara teslim olmuşuz parklarda
Bir kez yakalanmışız
Dokuz dağın hayduduna
Mümkünü var mı?
Geceyi öldürmenin
Ören örmüş
Daha siz doğmadan ağını

Bayramlar aratırken arifeyi
Sahte merhametlerin
İhanetine uğramışken dünler
Gayrı istesek de aşamayız bu Kaf dağını
Şeytan görmüş gibi bakarken gözler
Zehir gibi acıtır
Bıçak gibi keserken sözler
Ne mümkün
Hem de tek başına
Çöz çözebilirsen bu bela yumağını

Oysaki
Gözümüzde bir ana
Bir babasınız hepiniz
Kırk bin çiçekten
Gökkuşağının yedi renginden
Süzülüp gelir sevginiz
Vura vurula
Kıra kırıla
Taşa kesmiş yüreğimiz
Siz bunu göremezsiniz
Hadi Nerdesiniz

Siz ki
Kemiklerine kadar
Kibirli vakur
İliklerine kadar günahkâr
Gözünüz şeytana
Diliniz bize lanet okur
Nefes aldığımız için
Tanrı’ya sitemkâr

Anladık
Eksik olsun şefkatiniz sevginiz
Bari içerletip incitmesin
Yüreğimizi kirletmesin
Nefretiniz kininiz

Oysaki siz
Bize sırdaş
Bize kardeş
Bize yoldaş olabilirdiniz

Onlar ki
Sokak çocukları
Zemheri ayazlarına kar etmez
Ne civan
Ne cengâver
Ne de civanperçemli oluşları
Kör gözler acımaz
Ceylan oluşuna gözlerinin

Açtırlar
İt gibi dalaşırlar
Bilirler istenmediklerini
Bilirler sevilmediklerini
Zemheri kurtları gibi
Birlikte dolaşırlar
Utanırlar
Ar ederler gündüz yaşamaktan
Yaşamın bittiği
Umudun tükendiği yerde yaşarlar

Acılarını kucaklayıp da yatarken
En kuytu köşelerde
Bela izlerini sürer
Bulur gelir de
Bulur da işer başlarına
Onlar ki
Her an ölümü ceplerinde taşırlar
Onlar ki
Her sabaha çıkışlarına şaşarlar

Onlar ki
Yaşamdan alacakları
Yaşama hınçları var
Kin tohumlar
Yüreklerine sokaklar
Borçlu onlara her şey
Borçlu onlara sevdalar
Sararmış yaprak gibi
Titrer yürekleri
Her dakika her saat
Borçlu onlara
Bu düzen bu sistem
Küçümseyen
Aşağılık bakışlarımızla aşağılayan
Nasıra kesmiş duygularıyla
Borçludur onlara
Bir ömür
Koskoca bir hayat

Ey Salıncaklar
Sallayanlar
Sallananlar
Ey dumanı tüten bacalar
Kaşkoller ceketler urbalar
Okula giden çocuklar
Ey yakalar kurdeleler
Hasta çocukların
Alnını okşayan kutsal eller
Renkler boyalar oyuncaklar
Bebeler sallanan beşikler
Alacağım olsun sizden
Evlerden sızan
Sıcacık ışıklar
Alacağım olsun sizden
Anneler ninniler
Açılmış kucaklar
Ey camlar camekânlar
Tacirler tüccarlar
Canların pazarlandığı mekânlar
Suçlar töreler
Dediler kodular
İhanetler cinayetler
Ey bozulan sosyal yapı

Kim razı böyle yazgıya
Böyle kadere
Onlar ki
Bir umutla çaldıkları kapılardan
Boynu bükük dönüp giderler
Kendileri de seçmediler

Anneleri de koymadı
Ama
Adları ‘piçe! ’
Varlıları hiçe çıkmış bir kere
Kime ne derler

Anneleri yok ki
Babaları da yok hani
Yıldızlara anlatırlar düşlerini
Bulutlara dertlerini ağlarlar
Hatmilerle papatyalarla
Bölüşürler gülüşlerini
Kuşlarla kurtlarla
Sahipsiz köpeklerle kutlarlar
Baharın gelişlerini

Bedenleri gururları
Sürünse de yerlerde
Denizler deryalar
Dar gelir düşlerine
Onlarında
Çiçek açar yüreklerinde sevdalar
Onlarında düşlerinde
Bir anne bir baba
Sıcak bir yuva
Kucağına girer sevgili yar
Ne gam
Onların da hayalleri var

Ama
Çözülmez Arapsaçı
Dolaşmış yaşamları birkere

Bir şey unutturur
Bu utancı
Bu alacağı
Bu borcu
Bir şey unutturur
Kırılan gururu
Sürünen onuru
Bir şey öldürür
Bu kara sevdayı
Kaçmış bir kere ipin ucu

Bir şey yutturur
Boğazlarında düğüm düğüm
Bu kahpe dünyayı
Bu rezil ve kepaze sonucu
Baly tiner
En ucuzundan uyuşturucu

Alacağım olsun
Bildiğini söylemeyen
Söylediğini bilmeyen
Davacıyım sizden
Alacağım olsun sizden
Edep erdem
Bizi “piç”
Yaşamı suç eden neden
Alacağım olsun sizden
Yurtlar yuvalar
Dersler kurslar
Okullar ekoller üniversiteler
Alacağım olsun sizden
Fizik kimya edebiyat
Din dersi ve Ahlâk kitabı
Alacağım olsun sizden
Ey azgınlığın
Kapitalizmin kahpe dolabı
Alacağım olsun sizden
Bozulan sosyal yapı
Ey insanlığa kapanan kapı
Alacağı olsun sizden

Alacağım olsun sizlerden
Öpücükler gülücükler
Sizden alacağım olsun
Tüm özgürlükler
Emmiler dayılar amcalar
Belli ki tuzunuz kuru
Beli ki suyunuz duru
Ama
Bir kere olsun yakmadınız
Şu yüreğinizdeki nuru
Bir kere olsun yıkmadınız
Şu aramızdaki suru

Bizsek bu ülkenin uru
Bizsek bu şehrin kamburu
Kırın bizi
Bizi vurun
Bizsek soyan
Bizsek sömüren
Bizsek gören gözleri oyan
Bizsek emeği dağlara kaldıran
Bizsek sevgiyi eli koynunda koyan
Vurun bizi öldürün
Bizden hesap sorun
Zehirler verin
Vurun bizi
Öldürün de kurtulun

Mahmut NAZİK 05.01.2007 MERSİN