Sokak Çocukları Şiiri - Dinç Çoban

hepimiz sokağın çocuklarıyız ölümlü
sense tanrıça.
herşey serbest sana
otobüsler bedava mesela
sular çağlayarak akıyor bahçene
ben seni seviyorum hatta.

boynunda bulutlar hatırlıyor bazıları seni
bazı çocuklar rüyada görmüşler
her yanın tuz.

kıpkırmızı bir çocuk yaklaşıyor yanına
elini sallıyorsun
gülüyor
sonra ölüyor.
herkes gülerken hatırlıyor seni.

bir fotoğrafçı yemin ediyor,
yüzerken görmüş seni
“saçları” diyor, “kısacık”.

hepimiz sokağın çocuklarıyız
ellerimizde ekmek,
gönlümüzde aşk sen.

sonra akşam oluyor,
sonbahar geliyor,
kirpiklerim dökülüyor.

üşüyor muyum bilmiyorum
ama
üşümek mi gerek sarılmak için
ben hep seni seviyorum! ...