Güneş ona hiç doğmaz, gece ise karanlık
Sabahlar nasıl olur, istemez mi aydınlık
Elinden tutan olsa, görür büyük saygınlık
Ezik düşüncelerle, yatan benim evladım
Donuk bakışlar ile bakan benim evladım
Güldüğü hiç görülmez üstü başı pejmürde
Hayat böyle sürdükçe muhtaçtır hep namerde
Yüz binlerce yavrunun anne babası nerde
Kuytularda tinerle yatan benim evladım
Donuk bakışlar ile bakan benim evladım
Alnına damga yemiş “topluma girmez” diye
Şimdi daha da muhtaç sıcacık bir sevgiye
Uzanacak bir elden bekliyor hep “gel” diye
Sokaklarda yorgansız yatan benim evladım
Donuk bakışlar ile bakan benim evladım
Milletimiz topyekûn bu işe el atmalı
Bu çarkın dişlisine çivileri sokmalı
Mutlu bir ailenin temelini atmalı
Kurtulmak hasretiyle yatan benim evladım
Donuk bakışlar ile bakan benim evladım
23/07/2007
Ömer Faruk İlhanKayıt Tarihi : 25.7.2007 09:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Selâm ve dua ile...
TÜM YORUMLAR (1)