Sokaklarla arkadaş
Katran karası gecelerin geleceği karanlık çocukları,
Yürekleri yıldız…
Başka başka renk olsa da gözleri
Bakışları karanlık…
Gözlerinde sürekli yağmur damlaları
Boyun büküşlerinde solmuş çiçekleri
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Haydi tutalım ellerinden.Onlar da bizim çocuklarımız.
Çok başarılı bir çalışma.
Saygılar...
Ama yıldız yürekleri durağan
Gecenin boşluğunda omuzlarına dokunan her ele
Beyin süzgecinden geçmemiş cümleler
tebrikler
Bir nesil,
devletin, milletin, aydınların, medyanın, güya duyarlı insanların gözünde harcanıyor işte..
Saysalar kaç kişi ki.... Bile bile onları sokaklardan kurtaracaklar çetelere, mafyalara kurban ediyorlar..
Ya her biri, yarın, bir çete üyesi, ya mafya üyesi, ya da suçlu olarak karşımıza çıkacaklar..
Nerde devlet? Nerde millet?
Sokaktaki her çocuk bizim yüzümüzün karası değil mi?
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta