Sokak Çocukları Şiiri - Nijat Ayvaz

Kafamın içinde
Dizi dizi uzak hikâyeler var.
Gülmelere özlemli hikâyeler bunlar....
Burnu akan,
Hep ağlamaklı çocuklara yazılı hikâyeler...
Hani, Güneşin daha sıcak,
Yağmurun ıslattığı tenlerde,
Üşümelerin olmadığı;
Çırılçıplak yaşamların
Hayata hayat ekledikleri yaşamlar onlar...
Uzak diyarlar deyipte,
Gidildikçe bir sokak ötede kalan
mekanlarda saklanırlar...
Her gün,
Bir kırık hikaye yazılır durur aslında
Önümüzden geçen nice yaşamda...
Görmezden gelinmişliğin acısıyla
Bakışlar umutsuz...
Umursanmazlıkla;
Bir dilim ekmek için,
Hoyratça toplanmış çöplerden
Nasırlı eller....
Ahhh! O öpülesi eller...
Bir dilim ekmeğe ihtiyacın,
Sevgiye olan özlemin önüne geçtiği,
Iskartaya çıkmış bedenler...
Kafamın içinde dizi dizi hikayeler var.
Hemen gözümüzün önünde cereyan
edenlerden.
Hani hep bildik hikayelerden...
Tenlere basılı cilt cilt...
O şaşalı raflarda yer almayacak;
Yırtık ve paslı ciltli kitaplar...
Alıcısı dahi olmayan,
Kimsenin farkında olmadığı
Yaşam romanlar...
Yazarının dahi unuttuğu,
Hep ağlamaklı kahramanları;
Sokak Çocukları...

28-02-2003